27 januari 2020:De dag voor de tocht – dementors in camp SIVZDoor Hubert Verhoeve

Gisteren besloten we na de reis toch nog even naar het ijs te gaan en troffen een ruwe, papperige en hobbelige ijslaag aan, waardoor de stemming daalde alsof dementors uit Harry Potter langs geweest waren. Nu, bij het opstaan, was een serene rust en stralend licht van de zon rond de boerderij bij Weissbriach, waar we al een aantal jaren komen. De natuur ligt er groenbruin bij en ondanks het gebrek aan sneeuw hier is het weer een feest om alles op te snuiven.

Na uitslapen en relaxed ontbijt gingen we om half elf naar het ijs en daar bleek alles goed verzorgd en glad, een beetje vorst in de nacht had er een prachtige ijsvloer van gemaakt. Ook konden we onder de brug bij Techendorf door naar het grote meer, het grote deel wat naar het zuiden wijst. Zwart strak ijs, zo nu en dan zo’n ploink waarmee een scheur in de verte door het ijs schiet. Tintelende lucht en zon: we zijn naar Dolomitenblick gegaan waar de traditionele groepsfoto gemaakt is. Ook terug kijk je over het gehele meer in de verte naar – gelukkig -besneeuwde hogere toppen. We oefenden alvast met treintje rijden (wat suf klinkt maar voor iedereen behalve de kopmens 16 % energie scheelt) en spraken af de volgende dag als groep te proberen de hele tocht te doen; toch een kleine 40 km gereden. 

In de tent nog een aantal onverstandige calorieën genomen - want dat mag dan - en terug naar huis. Stemming inmiddels top, alleen het weerbericht voorspelde dooi, regen en lichte sneeuw met wind, waardoor eindeloos delibereren over de kleding. S’ Avonds heerlijk gegeten, spaghetti van Heleen en Wouter en tiramisu met amaretto koekjes. Vroeg naar bed, kwart voor vijf de wekker gezet.    

 
SIVZ team 3e Alternatieve Elfstedentocht bij Dolomitenblick

28 januari 2020:

De 3e Alternatieve Elfstedentocht

200 km op een 8.5 uur schemaDoor Ab de Groot

4:30 uur ging de wekker in Haus Schober in Weissbriach. Opstaan voor de alternatieve Elfstedentocht. Ontbijt was al klaar gezet de avond ervoor, nerveus wordt de nachtelijke temperaturen gecheckt. In de dinsdag briefing gaf Piet Paulusma aan dat het weinig zou vriezen, en dat bleek te kloppen: temperatuur was al boven vriespunt. Dus zwaar ijs later op de dag.

5:30 in de auto op weg naar Techendorf, wat vroeger dan normaal omdat we voorin wilden starten. Het idee dat drie van ons hadden was dat dan de groepen langs komen rijden, en dat we dan aan konden sluiten bij een groep met onze snelheid. Bij aankomst bleek er al water op de baan te staan – goed gedweild. Vroeg genoeg naar de start vakken – voorin start vak twee – Peter mocht de te volgen groep uit kiezen. Altijd tricky want een afweging tussen ambitie, optimisme en vermogen. Het ijs was de eerste uren goed – weinig scheuren, gleed goed. 

De groep die Peter had geselecteerd had er ook zin in en ging er met rondjes in de 26 minuten vandoor. Dat was duidelijk wat aan de snelle kant – na een tijdje zat ik alleen. De groep bleef goed doorrijden en na 110 km was het mijn tijd om naar een langzamer tempo over te schakelen. Het ijs was ondertussen ook slechter geworden: grote stukken met brokkelig en bros ijs, wat veel kracht kostte. Ik kwam Jacqueline tegen en samen twee rondjes mee op gereden, veelal met z’n tweeën en andere schaatsers die aansluiten. Vervolgens ben ik Ton Berlee tegen gekomen, hij was ook te snel van start gegaan, ook daar een rondje mee opgereden. De verleiding om wat vaker en langer bij een verzorgingspost langs te gaan werd groter en de benen steeds zwaarder. 

De valpartijen om ons heen nemen toe, iedereen is moe. Fanatieke support van medereizigers helpt dan enorm. Van 150 km begint het grote aftellen – nog 4 rondjes. En dan het ingaan van de laatste ronde in de wetenschap dat elk slecht stuk de laatste keer is dat je overheen moet. En dan laatste bocht en het bord van de 1000 m, windje in de rug en nog even lekker schaatsen over de finish alsof het makkie was. Alwaar je opgevangen wordt door lieve en enthousiaste medereizigers, naar de tent geholpen wordt en vervolgens de ultieme beloning krijgt – een grote Weissbier. En als extra bonus een nieuw PR!
 

Ab de Groot op weg naar een nieuwe PR – 200 km in 8:34.

200 km op een 11 uur schemaDoor Wouter de Man

Dit jaar is de vierde keer dat ik de AEW rijd. Tot nu toe geldt dat Ieder jaar de voorbereiding beter is dan het jaar ervoor, met als motivatie: een aanscherping van de PR. Omdat de weersvooruitzichten niet zo gunstig lijken, toch maar besloten om als SIVZ groep te rijden en zoveel mogelijk kruisjes te halen als groep. Afspraak was om de snelheid rond de 22 km/h te houden maar zeker niet boven de 24. De eerste 100 km betekende dat steeds inhouden en de kopman tot de orde roepen. De tweede 100 begon voor een aantal leden van de groep de vermoeidheid toe te slaan. De snelheid moest omlaag omdat anders een aantal moest lossen. Mentaal moest ik wel een knop omzetten: dat betekende dus dat we de richttijd van 9:30 niet gingen halen. 

Nadat ik de knop had omgezet ben ik als afleiding maar wat meer kopwerk gaan doen: ik voelde me erg sterk en het geeft je een goed gevoel. Helaas moesten twee man afstappen: te vermoeid en te nat geworden na verschillende valpartijen en de regen. Inmiddels hadden we een heel aantal mensen op sleeptouw genomen. Een Limburgse dame zat al geruime tijd aan het elastiek. Bij de verzorgingspost werden we aangemoedigd om als groep bij elkaar te blijven: dus inclusief de niet SIVZ-ers. Dit in combinatie met een gevoel van medelijden – tijdens lange duurpresties wordt je meestal iets emotioneler – heeft me doen besluiten deze dame er doorheen te slepen. Na een lange rustpauze – ze kon amper nog vooruit komen – besloten dat ze dan maar als wagonnetje aan moest haken. Toen begon de achtervolging van de groep die inmiddels al heel wat minuten voorsprong had. 

Harkend door de slushpuppy liepen we weer langzaam in. Halverwege zagen we het lampje van Ramses en hoorde we de stem van Piet-Hein: ze lagen een bocht en een lang recht stuk voor. Die laatste ronde was bijzonder. Het was inmiddels pikkedonker geworden en ook de wind en de striemende regen aangewakkerd. Er lag een flinke laag water op het ijs – bij valpartijen zag je een flinke boeggolf. Ondanks dat ik niet ben gevallen, sopte ik flink in mijn schaatsen. Ook kwam er nog een flinke hagelbui over ons heen en zag je boven de bergen een aantal keer de bliksem flitsen. Gelukkig bleef het alleen bij bliksem en raakte onze accu niet leeg. Het 4e kruisje is binnen en trainen heeft zin: is het niet voor een sneller tijd, dan is het wel om er halverwege niet doorheen te zitten. 

Sfeer finish 3e Alternatieve Elfstedentocht

SIVZ Helden 3e Alternatieve Elfstedentocht

Woensdag 29 januari:
De dag na de tocht - even bijkomen
Door Teuntje van de Wolfshaar

Na een ontbijt met verse broodjes en veel verhalen over de barre tocht van gisteren vertrokken alweer Peter, Jan, Heleen, Wouter en Ab richting Nederland en werden hierbij hartelijk door ons uitgezwaaid. Ik vertrok met Rens, Jacqueline, Hubert en Ineke, met nog een stijf lijf, richting de Nagele Alm een berghutje wat boven aan de Weissensee ligt, maar waarvoor we van hier uit over de berg naar toe konden lopen. Het was een zonnige wandeling met aardige stijging en deels klauteren, omdat de weg afgesloten was. Boven was sneeuw en bij de hut heerlijke kaiserschmarren en chocolademelk. Langs de andere kant daalden we af over een breed verwijst pad met mooi uitzicht over de Weissensee. Beneden werden we opgehaald door ons vaste taxi met als chauffeur Piet Hein. Om 19.00 uur kwam de nieuwe ploeg aan. Stefan, Esther, Sanne, Wil en Rosalie. In de avond nog bezoek van drie andere Zeist schaatsers en met appeltaart en nootjes hadden we weer een genoeglijke avond.

Woensdag wandeling: Hubert, Ineke en Teun

Woensdag wandeling: Weissensee van boven

 3e Alternatieve Elfstedentocht – de SIVZ-helden en hun vrienden

200 km: 
Ab de Groot, 8:34 h
Jacques Pijl, 8:47 h
Peter Meewisse, 9:16 h
Ton Berlee, 10:06 h
Piet-Hein Spieringhs, 10:59 h
Ramses Sloeserwij, 10:59 h
Rens Wientjes, 10:59 h
Wouter de Man, 11:01

175 km: 
Jan van ’t Klooster, 9:19 h

125 km: 
Jacqueline de Zeeuw, 5:24 h
Ineke Houtsma, 7:14 h
Teuntje van de Wolfshaar, 7:15 h
Marieke Siemonsma, 7:15 h

100 km: 
Frans van Schalk, 6:41

50 km:
Carlien Erlings, 2:33